Śmierć noworodka
Odwlekanie przez lekarza prowadzącego poród decyzji o cesarskim cięciu w przypadku braku postępu porodu może mieć opłakane skutki. Często następstwem przedłużającego się porodu jest ciężkie niedotlenienie okołoporodowe, które może prowadzić do śmierci noworodka przy porodzie.
Przyczyną niedotlenienia dziecka mogą być:
- błędy ze strony personelu medycznego prowadzącego poród
- nieprawidłowa interpretacja zapisów KTG przez personel medyczny szpitala
- nieprawidłowe podanie środków wywołujących bóle porodowe powodujące niedotlenienie: macicy, łożyska i płodu
- forsowanie na siłę przez lekarza porodu siłami natury
- zbyt późna decyzja o cięciu cesarskim
Poród jest dla dziecka, matki a także personelu medycznego szpitala nielada wyzwaniem. Najważniejsze podczas porodu jest zatem nie dopuścić do urazu lub niedotlenienia okołoporodowego, który dla noworodka jest poważnym stanem zagrożenia życia.
- Najczęściej do niedotlenienia płodu ( zamartwicy urodzeniowej ) dochodzi na skutek urazu porodowego lub przypadku źle prowadzonej akcji porodowej przez personel medyczny szpitala.
- Na niedotlenienie wewnątrzmaciczne podczas porodu wskazuje nieprawidłowa czynność serca płodu odczytywana na aparacie KTG. Jeżeli podczas zapisów KTG w trakcie porodu, tętno płodu spada poniżej 100 uderzeń na minutę przez co najmniej 2 lub 3 minuty, lekarz prowadzący poród powinien zdiagnozować ciężka bradykardię i zalecić nagłe cesarskie cięcie.
- Przyczyną niedotlenienia mózgu noworodka mogą być też błędy ze strony personelu medycznego prowadzącego poród. Nieprawidłowe podanie środków wywołujących bóle porodowe powoduje niedotlenienie macicy, łożyska i płodu.
Jeżeli na skutek zaniedbania lekarzy doszło do uszczerbku na zdrowiu matki lub dziecka, poszkodowani mogą uzyskać rekompensatę za doznaną krzywdę w postaci odszkodowania, zadośćuczynienia oraz dożywotniej renty.
Zachęcamy do zadawania pytań naszym prawnikom. Zespół prawny Fundacji Od Poczęcia Do Narodzin posiada odpowiednie doświadczenie i dokłada wszelkich starań, aby rzetelnie ocenić czy doszło do błędy lekarskiego podczas porodu. Mimo, że nasza siedziba jest w Warszawie, działamy na terenie całej Polski.
Skontaktuj się z naszymi prawnikami w celu uzyskania darmowej konsultacji prawnej. Jesteśmy po to, by Ci pomóc.
Śmierć noworodka – przyczyny
Do głównych przyczyn urodzenia martwego noworodka należą:
- wady rozwojowe
- IUGR (zatrzymanie wewnątrzmacicznego wzrastania płodu)
- niewydolność łożyska
- powikłania ze strony sznura pępowinowego
- zakażenia wewnątrzmaciczne
- choroby matki
- przyczyny niewyjaśnione (15- 40%)
Należy również wziąć pod uwagę przed ciążą:
- nadczynność tarczycy
- cukrzycę
- trombofilie
- oczeń rumieniowaty układowy
- otyłość (BMI ≥30)
- wiek matki >35 lat
- palenie tytoniu
- nadciśnienie tętnicze
- narkomanię, używk
- choroby neurologiczne w czasie ciąży (drgawki)
- niski status socjoekonomiczny
W czasie ciąży:
- cukrzyca ciążowa
- stan przedrzucawkowy
- stany zapalne (szczególnie układu moczowego)
- zakażenia wirusowe (parwowirus B-19, kiła, listerioza, toksoplazmoza, opryszczka, wirus Coxackie, leptospiroza, gorączka Q)
- W naszych warunkach należy rozpatrzyć zakażenia wstępujące: E. coli, Klebsiella, bakteriami z grupy β-laktamazowych, Enterococus, myco- i ureaplasma, chlamydioza (cytokiny zapalne)
W czasie porodu znaczenie mają:
- cięcie cesarskie w trybie nagłym
- gorączka u matki powyżej 38°C
- zabiegi położnicze (kleszcze, próżniociąg)
- wypadnięcie pępowiny
- przedwczesne oddzielanie się łożyska
- ciąża przenoszona
- przedłużony poród
- przedłużenie odpływania płynu owodniowego powyżej 24 h
- nieprawidłowe położenie i ułożenie płodu
Śmierć noworodka – powikłania położnicze i choroby towarzyszące
- Przyczynami martwych porodów są dość często powikłania natury położniczej, do których zaliczamy m.in.: krwawienie płodowo-matczyne, powikłania pępowinowe, nieprawidłowości łożyska.
- Choroby towarzyszące matki są przyczyną około 10% wewnątrzmacicznych zgonów płodów. Istotnym czynnikiem ryzyka jest cukrzyca matki.
- Szacuje się, że u ciężarnych, które chorowały na cukrzycę przed ciążą, ryzyko martwego porodu jest od 2,5 do 4 razy większe. Ryzyko to występuje zarówno w przypadku I i II typu cukrzycy.
- Obumarcie płodu z cukrzycą może być spowodowane hiperglikemią, nieprawidłowym wzrastaniem lub kwasicą u płodu. Ryzyko śmierci płodu można obniżyć dzięki wyrównywaniu cukrzycy.
- Przyczyną wewnątrzmacicznego obumarcia płodu może być wiele innych chorób matki, na przykład: nadciśnienie tętnicze, choroby nerek, choroby układu sercowo-naczyniowego, choroby tarczycy.
- Na ogół jednak do obumarcia płodu w przebiegu wymienionych chorób dochodzi w przypadku braku nadzoru medycznego lub ciężkiej postaci choroby.
Śmierć noworodka – wewnątrzmaciczne obumarcie płodu, a zakażenie
- Wewnątrzmaciczne obumarcie płodu – do niegenetycznych przyczyn zgonów płodów należą: zakażenia wywołane przez bakterie, wirusy, krętki, pasożyty, ciężkie matczyne zakażenia ogólnoustrojowe, choroby matki, powikłania położnicze.
- Zakażenia są jedną z najczęstszych przyczyn obumarcia płodu.
- Do bakterii, które mogą mieć związek z obumarciem płodu należą: paciorkowce z grupy B, Escherichia coli, Klebsiella, Streptococcus z grupy B, Mycoplasma hominus, Ureaplasma urealyticum, Bacteroides species.
- Najczęściej zakażenie wirusowe powodują cytomegalowirus i parwowirus B19.
- Do rzadkich przyczyn wewnątrzmacicznego obumarcia płodu należy konflikt serologiczny.
- Zastosowanie immunoglobuliny anty RhD i udoskonalenie metod wykrywania niedokrwistości płodu zminimalizowały, lecz nie wyeliminowały ryzyka martwego urodzenia w przypadku tej choroby.
- Inną rzadką przyczyną zgonu płodów jest uraz matki, powstały w wyniku wypadku komunikacyjnego lub aktu przemocy.
Śmierć noworodka – zakażenia ogólnoustrojowe
- Na ogół zakażenia ogólnoustrojowe nie są zagrożeniem dla życia płodu.
- Wyjątkiem jest posocznica (sepsa), która może doprowadzić do niedokrwienia macicy oraz zmniejszenia perfuzji łożyska, a w konsekwencji do wewnątrzmacicznego obumarcia płodu.
Śmierć noworodka – diagnostyka niegenetycznych przyczyn martwego porodu
Badania wykonywane w przypadku podejrzenia wystąpienia niegenetycznych przyczyn zgonu płodu to m.in.:
- autopsja płodu (sekcja zwłok) – umożliwia sprecyzowanie rozpoznania w przypadkach zakażeń, niedokrwistości i niedotlenienia
- badanie histopatologiczne łożyska
- test Kleihaueram-Betkego lub cytometria przepływowa
- test antyglobulinowy
- badanie serologiczne w kierunku parwowirozy
Śmierć noworodka – powikłania pępowinowe
- Pępowina jest przewodem, który łączy dziecko z łożyskiem i z mamą, umożliwia prawidłowy rozwój płodu.
- Nieprawidłowości w budowie pępowiny mogą: zaburzać przepływ substancji odżywczych i tlenu, być przyczyną wad rozwojowych, wewnątrzmacicznego zahamowania rozwoju płodu, uszkodzeń układu nerwowego, śmierci płodu.
Śmierć noworodka – powikłania pępowinowe
Powikłania pępowinowe mogą być uznane za przyczynę martwego porodu, jeśli:
- po uważnej i metodycznej diagnostyce wykluczono inne uznane przyczyny obumarcia
- istnieją dowody wskazujące na zamknięcie przepływu przez pępowinę np.: rozstrzeń kosmówki, zakrzepica w naczyniach płodowych, martwica kosmków, niedotlenienie udokumentowane w wyniku badania anatomopatologicznego płodu lub badania histopatologicznego łożyska i sznura pępowinowego
Śmierć noworodka – wady sznura pępowinowego
Wady sznura pępowinowego lub powikłania pępowinowe stwierdza się w 2-15% przypadków martwych porodów.
- Bardzo ważne jest zatem, aby lekarz prowadzący ciążę oraz poród bacznie obserwował pępowinę, aby jak najszybciej zareagować, gdyby działo się coś niepokojącego.
- Pomocne w prawidłowej diagnostyce pozostaje USG Dopplera, dzięki któremu widoczne są wszystkie nieprawidłowości przepływów krwi przez pępowinę.
- Należy zwrócić uwagę na fakt, że owinięcie pępowiny wokół szyi płodu stwierdza się w blisko 30% niepowikłanych ciąż.
- Kohortowe badanie Careya i Rayburna, w którym przeanalizowano 14 000 porodów, wykazało pojedyncze owinięcia pętli pępowiny wokół szyi płodu w 23,6% porodów oraz wielokrotne owinięcia w 3,7% porodów. Badanie nie potwierdziło związku między owinięciem pępowiny a obumarciem płodu.
- Podobnie mimo obecności węzłów prawdziwych rodzą się żywe noworodki. Z tego powodu zarówno owinięcie pępowiny, jak i węzeł prawdziwy pępowiny nie stanowią wystarczająco pewnej przyczyny zgonu wewnątrzmacicznego.
Śmierć noworodka – anomalia w budowie pępowiny
Najczęściej występują anomalia w budowie lub powikłania pępowinowe typu:
- pępowina jest za krótka lub za długa
- pępowina zamiast trzynaczyniowa jest dwu- lub jedno naczyniowa
- występuje zamknięcie sznura pępowinowego powodujące zatrzymanie dopływu krwi do płodu
- okresowo nawracające przerwania przepływu krwi do płodu
- na pępowinie występują węzły rzekome, fałszywe i prawdziwe
- powstały krwiaki, torbiele lub nowotwory pępowiny
- pępowina jest nieskręcona lub prawoskrętna
- utworzyła się przepuklina sznura pępowinowego
- krwawienie ze sznura pępowinowego
- wewnętrzne nieprawidłowości w budowie pępowiny
- owinięcie pępowiną w przebiegu jednokosmówkowych ciąż bliźniaczych
Śmierć noworodka – niebezpieczne zaciśnięcie pępowiny
- W przypadku wystąpienia zagięcia lub załamania pępowiny istnieje ryzyko, że biegnące przez pępowinę naczynia krwionośne stają się mniej drożne, przez co do dziecka gorzej dociera krew.
- By temu zapobiec, naczynia są otoczone galaretowatą substancją, która sprawia, że pępowina jest sztywna i jej pełne zaciśnięcie (z zamknięciem światła naczynia) jest praktycznie niemożliwe. Mimo tych naturalnych zabezpieczeń czasami zdarza się, że pępowina zapętli się lub utworzy wewnątrz macicy supeł.
- Kiedy pępowina owinie się wokół ciała dziecka może utrudnić przebieg porodu, a gdy zaciśnie się wokół szyi, dziecku grozi niedotlenienie.