Reanimacja noworodka

Noworodki, które nie oddychają lub przestają oddychać po urodzeniu, mogą wymagać resuscytacji, intubacji lub terapii środkami powierzchniowo czynnymi. Termin resuscytacja odnosi się do odrodzenia ze stanu nieświadomości.

Intubacja to proces wprowadzania rurki do tchawicy (przez usta lub nos), aby utrzymać otwarte drogi oddechowe. Surfaktant jest substancją wytwarzaną przez płuca. Jeśli niemowlę nie ma wystarczającej ilości środka powierzchniowo czynnego, lekarze będą musieli podawać mu środki powierzchniowo czynne. Umożliwi to prawidłową ekspansję płuc i przyjęcie natlenionego powietrza.

Poród jest dla dziecka, matki a także personelu medycznego szpitala nielada wyzwaniem. Najważniejsze podczas porodu jest zatem nie dopuścić do urazu lub niedotlenienia okołoporodowego, który dla noworodka jest poważnym stanem zagrożenia życia.

• Najczęściej do niedotlenienia płodu   ( zamartwicy urodzeniowej )  dochodzi na skutek urazu porodowego lub  przypadku źle prowadzonej akcji porodowej przez personel medyczny szpitala.
• Na niedotlenienie wewnątrzmaciczne podczas porodu wskazuje nieprawidłowa czynność serca płodu odczytywana na aparacie KTG. Jeżeli podczas zapisów KTG w trakcie porodu, tętno płodu spada poniżej 100 uderzeń na minutę przez co najmniej 2 lub 3 minuty, lekarz prowadzący poród powinien zdiagnozować ciężka bradykardię i zalecić nagłe cesarskie cięcie.
• Przyczyną niedotlenienia mózgu noworodka mogą być też błędy ze strony personelu medycznego prowadzącego poród. Nieprawidłowe podanie środków wywołujących bóle porodowe powoduje niedotlenienie macicy, łożyska i płodu.

Jeżeli na skutek zaniedbania lekarzy doszło do uszczerbku na zdrowiu matki lub dziecka, poszkodowani mogą uzyskać rekompensatę za doznaną krzywdę w postaci odszkodowania, zadośćuczynienia oraz dożywotniej renty.

Zachęcamy do zadawania pytań naszym prawnikom. Zespół prawny Fundacji Od Poczęcia Do Narodzin posiada odpowiednie doświadczenie i dokłada wszelkich starań, aby rzetelnie ocenić czy doszło do błędy lekarskiego podczas porodu. Mimo, że nasza siedziba jest w Warszawie, działamy na terenie całej Polski.

Skontaktuj się z naszymi prawnikami w celu uzyskania darmowej konsultacji prawnej.  Jesteśmy po to, by Ci pomóc.

bezpłatna porada prawna

Reanimacja noworodka – błędy opóźnionej intubacji i reanimacji noworodków

Opóźnienie w wykonywaniu zabiegów resuscytacyjnych, intubacji lub terapii środkami powierzchniowo czynnymi może powodować druzgocące konsekwencje.

Ponadto, błędy popełniane podczas próby resuscytacji, intubacji i terapii surfaktantami mogą znacznie zwiększyć ryzyko, że dziecko będzie miało poważne problemy zdrowotne. Procedury te wymagają dobrze wyszkolonego personelu medycznego, który powinien być obecny przy porodzie wysokiego ryzyka.

Większość niemowląt przychodzi na świat, bez potrzeby jakiejkolwiek specjalnej pomocy. Jednak około 10% dzieci wymaga interwencji medycznych, a 1% będzie wymagać resuscytacji po porodzie.

Wcześniaki częściej wymagają resuscytacji w porównaniu z niemowlętami urodzonymi w terminie. U wcześniaków występują też liczne komplikacje położnicze. Jeśli przewiduje się poród przedwczesny i czas na to pozwala, matka powinna zostać przeniesiona do ośrodka o wyższym stopniu referencyjności (ośrodka specjalizującego się w porodach wysokiego ryzyka) przed porodem.

Opóźnienie w przeprowadzeniu czynności reanimacyjnych może spowodować pozbawienie dziecka tlenu i odpowiedniego przepływu krwi, co ostatecznie prowadzi do uszkodzenia narządów wewnętrznych dziecka, w tym serca oraz mózgu. Niewystarczająca ilość tlenu lub krwi w mózgu może spowodować trwałe uszkodzenie mózgu, a co za tym idzie: encefalopatię niedotlenieniowo-niedokrwienną, porażenie mózgowe, uszkodzenie białej i szarej tkanki mózgu, leukomalację okołokomorową, wodogłowie spowodowane przez krwotok śródkomorowy oraz zaburzenia napadowe.

Reanimacja noworodka – wczesna interwencja

Wczesna interwencja ma kluczowe znaczenie, gdy dziecko potrzebuje resuscytacji. Zaburzenia oddechowe mogą prowadzić do zatrzymania krążenia. Na skutek tego może wystąpić:

• niewydolność oddechowa
• wstrząs
• niewydolność krążeniowo-oddechowa
• zatrzymanie krążeniowo-oddechowe

Reanimacja noworodka – czynniki porodu wysokiego ryzyka

Niemowlęta, które są narażone na ryzyko konieczności resuscytacji, mogą być zidentyfikowane przez pewne czynniki ryzyka, a także obecność powikłań, które wystąpiły podczas wcześniejszej ciąży lub porodu. Personel medyczny (w tym lekarze), który jest odpowiednio wyszkolony i wykwalifikowany w zakresie reanimacji noworodków, powinien być obecny przy każdym porodzie o wysokim ryzyku. Ponadto, szpital powinien posiadać odpowiedni sprzęt do resuscytacji.

Czynnikami porodu wysokiego ryzyka są:

• poród zabiegowy:  kleszczowy, próżnociąg – vacuum
• poród operacyjny: cesarskie cięcie
• nieprawidłowe tętno płodu podczas porodu
• brak dopływu tlenu do płodu podczas porodu
• zanieczyszczony płyn owodniowy (to znak, że dziecko mogło wdychać smółkę, która jest mieszaniną płynu owodniowego i kału)
• zapalenie błon płodowych (zakażenie łożyska i błon płodowych)
• infekcja ogólnoustrojowa u matki (wpływającą na całe ciało), taka jak zakażenie paciorkowcem grupy B (GBS)
• nieprawidłowe ułożenie dziecka do porodu
• krwawienie z macicy/łożyska
• wypadnięcie pępowiny
• przedwczesny poród
• aktywny wirus opryszczki pospolitej (HSV)

Reanimacja noworodka – czynniki ryzyka odnoszące się do stanu płodowego

• wcześniactwo
• poród po 41 tygodniu ciąży
• ciąża mnoga
• ograniczenie wzrostu wewnątrzmacicznego (IUGR)
• makrosomia (duże dziecko)
• wady wrodzone, takie jak wada serca, wodogłowie lub rozszczep kręgosłupa

Reanimacja noworodka –  czynniki ryzyka podczas ciąży

• anomalie łożyskowe, takie jak łożysko przodujące
• małowodzie (niska wartość płynu owodniowego w macicy)
• wielowodzie (zbyt dużo płynu owodniowego w macicy)
• czynniki ryzyka związane ze stanem zdrowia matki
• wiek > 40 lat
• wiek < 16 lat
• zły status społeczno-ekonomiczny (ubóstwo, niedożywienie)
• szkodliwe nawyki (palenie tytoniu, używanie narkotyków i/lub alkoholu)
• cukrzyca, nadciśnienie (wysokie ciśnienie krwi), przewlekła choroba serca i/lub płuc, choroby nerek/zakażenia dróg moczowych, zaburzenia krwi (takie jak niedokrwistość i małopłytkowość)
• poważne zakażenie podczas ciąży, takie jak GBS, wirus opryszczki pospolitej, bakteryjne zakażenie pochwy, pęcherza, nerek, dróg moczowych
• wcześniejsza utrata płodu lub wczesna śmierć noworodka w wywiadzie
• wcześniejsze narodziny niemowlęcia wysokiego ryzyka
• krwotok (nagłe i ciężkie krwawienie podczas ciąży)
• przedwczesne pęknięcie błon płodowych (PROM)

Reanimacja noworodka – problemy i procedury resuscytacyjne noworodków

Oznaki zbliżającej się niewydolności oddechowej/wentylacyjnej u noworodka to:

• dziecko ciężko oddycha
• nieregularne oddychanie lub bezdech
• sinica pomimo dostarczania tlenu
• zmieniony poziom świadomości
• pocenie się
• niepowodzenie oddechowe/wentylacyjne
• niewydolność oddechowa/wentylacyjna niezdolność dróg oddechowych i płuc do zaspokojenia zapotrzebowania metabolicznego organizmu, w tym mózgu

Do niewydolności oddechowej dochodzi, kiedy noworodek nie może uzyskać wystarczającej ilości tlenu lub nie ma wystarczającej ilości tlenu we krwi/tkankach. Stan ten nazywany jest hipoksemią – niedotlenieniem.

Niewydolność wentylacyjna lub niewydolność oddechowa z nadciśnieniem oznacza to, że dziecko nie może uwolnić dwutlenku węgla z ciała (z jego krwi), więc krew staje się w kwaśna (niskie pH). Nadmiar dwutlenku węgla nazywa się hiperkapnią.

Reanimacja noworodka – oznaki urazu oddechowego/wentylacyjnego

U noworodków, u których występuje uraz oddechowy/wentylacyjny obserwuje się:

• zwiększenie częstości oddechów
• zmniejszenie częstości oddechów przy jednoczesnym zwiększeniu wysiłku
• długotrwały bezdech z sinicą, bradykardią (wolne tętno)
• sinica nie ustępuje po podaniu tlenu
• niedociśnienie (niskie ciśnienie krwi), bladość (blady kolor, co oznacza niski poziom tlenu we krwi), zmniejszenie perfuzji obwodowej (niedokrwienie kończyn)
• tachykardia (szybkie bicie serca) prowadzące do bradykardii (powolne tętno)
• sapanie i używanie dodatkowych mięśni oddechowych
• okresowe oddychanie z przedłużonymi przerwami oddechowymi
• nieprawidłowe wyniki gazometrii krwi
• w niewydolności oddechowej poziom tlenu jest niski, a poziom dwutlenku węgla jest normalny lub niski. Czynnikiem wyróżniającym niewydolność oddechową i niewydolność wentylacyjną jest to, że w przypadku niewydolności wentylacyjnej poziom dwutlenku węgla jest zbyt wysoki.