Ułożenie pośladkowe

Położenie podłużne główkowe to pozycja, w której do porodu ustawia się około 95 procent dzieci. Jest to najbezpieczniejszy sposób na urodzenie się dziecka. Dziecko ułożone jest  pionowo, główką do dołu (pośladki i nóżki są w górze). Głowa z potylicą (część głowy blisko podstawy czaszki) jest wówczas częścią przodującą, która wchodzi najpierw do kanału rodnego i jako pierwsza pojawi się na zewnątrz.  Każda pozycja inna niż położenie podłużne główkowe jest nietypowa i może sprawić, że przejście przez kanał rodny stanie się o wiele trudniejsze lub wręcz niemożliwe.

Położenie podłużne miednicowe, potocznie znane jako położenie pośladkowe, to przeciwieństwo położenia główkowego – dziecko przyjmuje pozycję pionową, ale głowę ma w górze, a bliżej wyjścia znajdują się pośladki lub nogi, które jako pierwsze schodzą do kanału rodnego. W ten sposób przychodzi na  świat około 3 proc. dzieci.

Prowadzenie porodu naturalnego przy ułożeniu pośladkowym płodu jest niebezpieczne, ponieważ może spowodować niedotlenienie dziecka z powodu wypadnięcia pępowiny, jak również urazowe uszkodzenia głowy, przerwanie rdzenia kręgowego oraz inne skutki powikłanego porodu.

W rzeczywistości, gdy dziecko znajduje się w ułożeniu pośladkowym, poród drogą pochwową może doprowadzić do śmierci dziecka. Każdorazowo lekarz powinien rozważyć poród metodą cięcia cesarskiego, w celu uniknięcia przykrych komplikacji położniczych.

Poród pośladkowy jest dla dziecka, matki a także personelu medycznego szpitala nielada wyzwaniem. Najważniejsze podczas porodu jest zatem nie dopuścić do urazu lub niedotlenienia okołoporodowego, który dla noworodka jest poważnym stanem zagrożenia życia.

• Najczęściej do niedotlenienia płodu   ( zamartwicy urodzeniowej )  dochodzi na skutek urazu porodowego lub  przypadku źle prowadzonej akcji porodowej przez personel medyczny szpitala.

• Na niedotlenienie wewnątrzmaciczne podczas porodu wskazuje nieprawidłowa czynność serca płodu odczytywana na aparacie KTG. Jeżeli podczas zapisów KTG w trakcie porodu, tętno płodu spada poniżej 100 uderzeń na minutę przez co najmniej 2 lub 3 minuty, lekarz prowadzący poród powinien zdiagnozować ciężka bradykardię i zalecić nagłe cesarskie cięcie.

• Przyczyną niedotlenienia mózgu noworodka mogą być też błędy ze strony personelu medycznego prowadzącego poród. Nieprawidłowe podanie środków wywołujących bóle porodowe powoduje niedotlenienie macicy, łożyska i płodu.

Jeżeli na skutek zaniedbania lekarzy doszło do uszczerbku na zdrowiu matki lub dziecka, poszkodowani mogą uzyskać rekompensatę za doznaną krzywdę w postaci odszkodowania, zadośćuczynienia oraz dożywotniej renty.

Zachęcamy do zadawania pytań naszym prawnikom. Zespół prawny Fundacji Od Poczęcia Do Narodzin posiada odpowiednie doświadczenie i dokłada wszelkich starań, aby rzetelnie ocenić czy doszło do błędy lekarskiego podczas porodu. Mimo, że nasza siedziba jest w Warszawie, działamy na terenie całej Polski.

Skontaktuj się z naszymi prawnikami w celu uzyskania darmowej konsultacji prawnej.  Jesteśmy po to, by Ci pomóc.

• stópkowe zupełne: występuje od 10 do 30% przypadków przodowań. Obie nóżki malucha znajdują się nad szyjką macicy – przodują zatem dwie stópki.
• miednicowe zupełne: pośladkowanie całkowite występuje od 5 do 10% przypadków pośladkowań. Nogi dziecka zgięte we wszystkich stawach, częścią przodującą są pośladki i stópki; dziecko wygląda wtedy tak, jakby siedziało po turecku, tylko mocno ściśnięte, z wysoko uniesionymi kolanami.
• miednicowe niezupełne pośladkowe: ta pozycja obejmuje 50-70% przypadków ułożenia pośladkowego. Nóżki są wyprostowane w kolanach i skierowane ku górze (stópki znajdują się obok twarzy), dziecko jest zgięte w pół niczym scyzoryk, a częścią przodującą są pośladki.
• stópkowe niezupełne: jedna nóżka dziecka jest zgięta w kolanie, druga natomiast wchodzi do kanału rodnego – przoduje jedna stópka.
• położenie kolankowe: zupełne i niezupełne (analogicznie jak w przypadku położeń stópkowych).

Ułożenie pośladkowe – powody przodowań pośladkowych:

Pomimo iż przyczyny przodowań nie są w pełni zrozumiałe, to istnieją predysponujące czynniki, które czynią przodowanie bardziej prawdopodobnym w niektórych przypadkach. Zaliczają się do nich:

• przedwczesny poród teraz lub w przeszłości
• poprzedni poród z przodowaniem (nieprawidłowym ułożeniem płodu)
• wielorództwo
• poziom płynu owodniowego: za dużo (wielowodzie), lub za mało (małowodzie)
• wady budowy macicy
• łożysko przodujące (łożysko rośnie w najniższym punkcie macicy i zasłania wszystkie drogi wyjścia do kanału rodnego)
• wąskie biodra lub nieprawidłowa budowa macicy u ciężarnej

Ułożenie pośladkowe – diagnoza i rozwiązanie problemu

Kiedy zostanie zdiagnozowane ułożenie pośladkowe płodu, lekarz może spróbować obrócić dziecko do pozycji właściwej, czyli główką do dołu. Lekarze używają zazwyczaj metod manualnych do zmiany położenia dziecka. Jeżeli dziecko nie może być odwrócone, lekarz musi ocenić czy obecna sytuacja położnicza pozwala na poród naturalny (np. dziecko jest w pełni rozwinięte, dziecko nie okazuje oznak bólu podczas monitorowania akcji serca, rentgeny i usg wykazują że biodra matki są wystarczająco szerokie, żeby urodzić drogą naturalną). Jednak dzisiaj, większość lekarzy położników i aktualna literatura medyczna zalecają cesarkę, jako najbezpieczniejszą metodę podczas przodowania pośladkowego, co pozwala uniknąć uszkodzenia dziecka podczas porodu.

Ułożenie pośladkowe – możliwe urazy podczas porodu pośladkowego

Urazy związane z porodem pośladkowym:

• Zaciśnięta pępowina: jest to nagły wypadek, który pojawia się kiedy pępowina jest zaciśnięta przez ciało dziecka i jego ruchy w kanale rodnym odcinają mu tlen i zapasy krwi. Dziecko musi natychmiast zostać wydobyte, aby móc uniknąć poważnych problemów neurologicznych lub śmierci noworodka.
• Pępowina owinięta wokół szyi: to również jest nagły przypadek, który może pozbawić dziecko tlenu.
• Ciężki stan płodu: czasami stres i napięcie związane z porodem pośladkowym powodują zmiany w rytmie serca dziecka, co może prowadzić do encefalopatii niedotlenieniowo-niedokrwiennej.
• Uszkodzenie nerwów: jeżeli główka dziecka utknie w kanale rodnym lub jeśli jedna albo obie rączki są owinięte wokół szyi, istnieje ryzyko uszkodzenia nerwów. Próby przesunięcia dziecka przez lekarza (nadmierne obracanie lub ciągnięcie) mogą spowodować urazy i porażenie splotu ramiennego (uszkodzenie nerwów w ramieniu może doprowadzić do niedowładu lub paraliżu w ramieniu).
• Uraz głowy: to również jest rezultat wyciągania dziecka za główkę. Szacunkowo zdarza się to w 8,5 % porodów drogą naturalną. Rodzaje urazów obejmują: siniaki, rozcięcia, krwotoki (z mózgu) i uszkodzenia mózgu.
• Uszkodzenie odcinka szyjnego kręgosłupa: może to wystąpić, kiedy dziecko ma nadmiernie wyprostowaną główkę do porodu.
• Niska ocena w skali APGAR.