Kordocenteza

Kordocenteza

Kordocenteza jest najtrudniejszym do wykonania inwazyjnym badaniem prenatalnym, czyli badaniem dziecka znajdującego się w łonie matki. Dzięki takiemu badaniu, możliwa jest ocena chromosomów oraz DNA płodu. Ogólnie rzecz biorąc, kordocenteza polega na pobraniu krwi z żyły pępowinowej. Badanie wykonuje się w znieczuleniu miejscowym. Lekarz za pomocą długiej i cienkiej igły punkcyjnej wkłuwa się przez powłoki brzuszne do pępowiny, a następnie z pętli pępowinowej pobiera krew do analizy. Generalnie, kordocenteza jest dość trudna do wykonania, szczególnie w sytuacji złego umiejscowienia łożyska. Dlatego też, pobieranie krwi odbywa się pod kontrolą USG. Niemniej jednak, takie rozwiązanie gwarantuje dziecku i przyszłej mamie bezpieczeństwo. Samo badanie trwa kilkanaście minut, jednakże bezpośrednio po badaniu, ciężarna pozostaje przez kilka godzin pod opieką lekarską. Ostatecznie, na wynik badania czeka się zwykle około 7 dni.

Przeciwwskazaniami do wykonania kordocentezy są m.in. WZW typu B i C u matki.

Co bada kordocenteza?

Niewątpliwie, dzięki zastosowaniu kordocentezy, podczas której pobrano krwinki białe płodu, możliwa jest ocena i badanie, m.in.:

  • cytogenetyczne
  • grupy krwi płodu
  • morfologii
  • równowagi kwasowo-zasadowej
  • wrodzonej infekcji

Ponadto, kordocenteza stosowana jest w diagnostyce i leczeniu m.in.:

  • choroby hemolitycznej płodu
  • wad genetycznych
  • transfuzji krwi lub podania leków przez pępowinę do płodu

Co można zdiagnozować za pomocą kordocentezy?

Kordocentezę wykonuje się około 18 tygodnia ciąży. Lekarz zleca badanie, gdy u ciężarnej wystąpi konflikt serologiczny. Na podstawie wyników kordocentezy można zdiagnozować, w szczególności.

  • kariotyp, czyli zestaw chromosomów
  • DNA stwierdzając, czy dziecko jest obarczone chorobą genetyczną np.: zespół Downa, zespół Edwardsa, zespół Patau
  • istniejące zakażenia
  • gazometrię płodu
  • morfologię i grupę krwi, w szczególności przy ryzyku wystąpienia konfliktu serologicznego
  • anemię płodu
  • małopłytkowość płodu
  • koagulopatię płodu
  • hemoglobinopatię płodu
  • ilość przeciwciał w krwi matki niszczących czerwone ciałka płodu – w przypadku, gdy liczba przeciwciał jest duża, możliwe jest wykonanie przetaczania krwi jeszcze w łonie matki (transfuzje dopłodowe)
  • niedokrwistość płodu
  • obrzęk uogólniony płodu o nieznanej przyczynie
  • wady serca płodu
  • hipotrofię płodu
  • infuzje dopłodowe
  • niepowodzenia hodowli komórek płynu owodniowego
  • potencjalnie uleczalne wady wrodzone
  • znacznego stopnia opóźnienie rozwoju płodu o niejasnej przyczynie
  • niektóre zaburzenia metaboliczne
  • zakażenia wewnątrzmaciczne, czyli m.in. toksoplazmoza, parwowiroza B19, cytomegalia lub różyczka

Kordocenteza kiedy i gdzie jest wykonywana?

Kordocenteza wykonywana jest w warunkach szpitalnych. Powikłania kordocentezy występują najczęściej w sytuacji, kiedy zabieg jest przeprowadzany przed 19 tygodniem ciąży i w usadowieniu łożyska na ścianie tylnej. Największym ryzykiem związanym z kordocentezą jest poronienie, zatem Twoja decyzja o poddaniu się badaniu musi być świadoma. Poronienie zdarza się mniej więcej raz na 100 procedur. Do innych zagrożeń związanych z kordocentezą należą, przede wszystkim:

  • utrata krwi w miejscu, w którym wbijano igłę
  • infekcja wewnątrzmaciczna
  • zakażenie
  • uszkodzenie struktur płodu
  • zmniejszenie tętna płodu
  • bradykardia płodu
  • ryzyko pęknięcia pęcherza płodowego
  • krwiak pępowinowy lub zakrzep w pępowinie
  • alloimmunizacja matki krwinkami płodu
  • przedwczesne pęknięcie błon płodowych
  • wewnątrzmaciczne obumarcie płodu

Ponadto, wobec ryzyka wystąpienia powyższych powikłań, wskazana jest profilaktyka antybiotykowa. Natomiast, matka z grupą krwi Rh (–) powinna otrzymać immunoglobulinę anty-D bezpośrednio po zabiegu.