Kordocenteza
Kordocenteza jest najtrudniejszym do wykonania inwazyjnym badaniem prenatalnym, czyli badaniem dziecka znajdującego się w łonie matki. Dzięki takiemu badaniu, możliwa jest ocena chromosomów oraz DNA płodu. Ogólnie rzecz biorąc, kordocenteza polega na pobraniu krwi z żyły pępowinowej. Badanie wykonuje się w znieczuleniu miejscowym. Lekarz za pomocą długiej i cienkiej igły punkcyjnej wkłuwa się przez powłoki brzuszne do pępowiny, a następnie z pętli pępowinowej pobiera krew do analizy. Generalnie, kordocenteza jest dość trudna do wykonania, szczególnie w sytuacji złego umiejscowienia łożyska. Dlatego też, pobieranie krwi odbywa się pod kontrolą USG. Niemniej jednak, takie rozwiązanie gwarantuje dziecku i przyszłej mamie bezpieczeństwo. Samo badanie trwa kilkanaście minut, jednakże bezpośrednio po badaniu, ciężarna pozostaje przez kilka godzin pod opieką lekarską. Ostatecznie, na wynik badania czeka się zwykle około 7 dni.
Przeciwwskazaniami do wykonania kordocentezy są m.in. WZW typu B i C u matki.
Co bada kordocenteza?
Niewątpliwie, dzięki zastosowaniu kordocentezy, podczas której pobrano krwinki białe płodu, możliwa jest ocena i badanie, m.in.:
- cytogenetyczne
- grupy krwi płodu
- morfologii
- równowagi kwasowo-zasadowej
- wrodzonej infekcji
Ponadto, kordocenteza stosowana jest w diagnostyce i leczeniu m.in.:
- choroby hemolitycznej płodu
- wad genetycznych
- transfuzji krwi lub podania leków przez pępowinę do płodu
Co można zdiagnozować za pomocą kordocentezy?
Kordocentezę wykonuje się około 18 tygodnia ciąży. Lekarz zleca badanie, gdy u ciężarnej wystąpi konflikt serologiczny. Na podstawie wyników kordocentezy można zdiagnozować, w szczególności.
- kariotyp, czyli zestaw chromosomów
- DNA stwierdzając, czy dziecko jest obarczone chorobą genetyczną np.: zespół Downa, zespół Edwardsa, zespół Patau
- istniejące zakażenia
- gazometrię płodu
- morfologię i grupę krwi, w szczególności przy ryzyku wystąpienia konfliktu serologicznego
- anemię płodu
- małopłytkowość płodu
- koagulopatię płodu
- hemoglobinopatię płodu
- ilość przeciwciał w krwi matki niszczących czerwone ciałka płodu – w przypadku, gdy liczba przeciwciał jest duża, możliwe jest wykonanie przetaczania krwi jeszcze w łonie matki (transfuzje dopłodowe)
- niedokrwistość płodu
- obrzęk uogólniony płodu o nieznanej przyczynie
- wady serca płodu
- hipotrofię płodu
- infuzje dopłodowe
- niepowodzenia hodowli komórek płynu owodniowego
- potencjalnie uleczalne wady wrodzone
- znacznego stopnia opóźnienie rozwoju płodu o niejasnej przyczynie
- niektóre zaburzenia metaboliczne
- zakażenia wewnątrzmaciczne, czyli m.in. toksoplazmoza, parwowiroza B19, cytomegalia lub różyczka
Kordocenteza kiedy i gdzie jest wykonywana?
Kordocenteza wykonywana jest w warunkach szpitalnych. Powikłania kordocentezy występują najczęściej w sytuacji, kiedy zabieg jest przeprowadzany przed 19 tygodniem ciąży i w usadowieniu łożyska na ścianie tylnej. Największym ryzykiem związanym z kordocentezą jest poronienie, zatem Twoja decyzja o poddaniu się badaniu musi być świadoma. Poronienie zdarza się mniej więcej raz na 100 procedur. Do innych zagrożeń związanych z kordocentezą należą, przede wszystkim:
- utrata krwi w miejscu, w którym wbijano igłę
- infekcja wewnątrzmaciczna
- zakażenie
- uszkodzenie struktur płodu
- zmniejszenie tętna płodu
- bradykardia płodu
- ryzyko pęknięcia pęcherza płodowego
- krwiak pępowinowy lub zakrzep w pępowinie
- alloimmunizacja matki krwinkami płodu
- przedwczesne pęknięcie błon płodowych
- wewnątrzmaciczne obumarcie płodu
Ponadto, wobec ryzyka wystąpienia powyższych powikłań, wskazana jest profilaktyka antybiotykowa. Natomiast, matka z grupą krwi Rh (–) powinna otrzymać immunoglobulinę anty-D bezpośrednio po zabiegu.