Ciężki poród
Zdarza się, że zaplanowana pieczołowicie przez przyszłą mamę wizja porodu, zostaje niespodziewanie zastąpiona nieprzewidywalną, położniczą rzeczywistością. Dzieje się tak w sytuacji gdy poród kończy się zabiegowo przy użyciu kleszczy lub próżnociągu położniczego, jest zastosowany manewr Kristellera lub pojawiają się niebezpieczne komplikacje. W takich sytuacjach poród staje się dla kobiety po prostu trudnym doświadczeniem.
Poród jest dla dziecka, matki a także personelu medycznego szpitala nielada wyzwaniem. Najważniejsze podczas porodu jest zatem nie dopuścić do urazu lub niedotlenienia okołoporodowego, który dla noworodka jest poważnym stanem zagrożenia życia.
- Najczęściej do niedotlenienia płodu ( zamartwicy urodzeniowej ) dochodzi na skutek urazu porodowego lub przypadku źle prowadzonej akcji porodowej przez personel medyczny szpitala.
- Na niedotlenienie wewnątrzmaciczne podczas porodu wskazuje nieprawidłowa czynność serca płodu odczytywana na aparacie KTG. Jeżeli podczas zapisów KTG w trakcie porodu, tętno płodu spada poniżej 100 uderzeń na minutę przez co najmniej 2 lub 3 minuty, lekarz prowadzący poród powinien zdiagnozować ciężka bradykardię i zalecić nagłe cesarskie cięcie.
- Przyczyną niedotlenienia mózgu noworodka mogą być też błędy ze strony personelu medycznego prowadzącego poród. Nieprawidłowe podanie środków wywołujących bóle porodowe powoduje niedotlenienie macicy, łożyska i płodu.
Jeżeli na skutek zaniedbania lekarzy doszło do uszczerbku na zdrowiu matki lub dziecka, poszkodowani mogą uzyskać rekompensatę za doznaną krzywdę w postaci odszkodowania, zadośćuczynienia oraz dożywotniej renty.
Zachęcamy do zadawania pytań naszym prawnikom. Zespół prawny Fundacji Od Poczęcia Do Narodzin posiada odpowiednie doświadczenie i dokłada wszelkich starań, aby rzetelnie ocenić czy doszło do błędy lekarskiego podczas porodu. Mimo, że nasza siedziba jest w Warszawie, działamy na terenie całej Polski.
Skontaktuj się z naszymi prawnikami w celu uzyskania darmowej konsultacji prawnej. Jesteśmy po to, by Ci pomóc.
Przedłużający się poród – co to takiego?
Poród jest uważany za przebiegający prawidłowo, gdy skurcze macicy powodują postępujące rozszerzanie i skracanie się szyjki macicy. Typowy poród postępuje powoli. Rozpoczyna się tzw. fazą utajoną. Gdy szyjka macicy rozszerzy się do ponad 4 cm, rozpoczyna się szybsza, aktywna faza porodu. Podczas aktywnego porodu, szyjka macicy powinna stopniowo rozszerzać się z prędkością nie mniejszą niż 1,2 cm na godzinę(dla pierwszych dzieci) lub 1,5 cm na godzinę (dla kolejnych dzieci). Jeśli poród postępuje wolniej, wówczas można mówić o zatrzymaniu porodu. Zatrzymanie akcji porodowej to brak postępu porodu – brak rozszerzenia szyjki macicy i zejścia części przodującej dziecka – przez co najmniej 2 godziny.
Niektóre badania wykazały, że poród przedłuża się, gdy czas pierwszego i drugiego etapu porodu jest dłuższy niż 20 godzin w pierwszej ciąży, a ponad 14 godzin w przypadku kobiet, które już kiedyś rodziły. Inni eksperci twierdzą, że przedłużający się poród występuje po 18-24 godzinach pierwszego i drugiego etapu porodu. Przedłużający się poród występuje częściej w pierwszej ciąży oraz u kobiet w wieku powyżej 35 lat.
Opóźnione cesarskie cięcie
Istnieją takie sytuacje, w których poród musi nastąpić natychmiast ze względu na zagrożenie zdrowia i życia rodzącej oraz jej dziecka.
Zostały opracowane ściśle określone standardy dotyczące tego, kiedy lekarz przeprowadza cesarskie cięcie. Jeśli decyzja o cesarskim cięciu zostaje podjęta zbyt późno lub sama operacja przedłuża się, mamy do czynienia z błędem medycznym.
Natychmiastowe przeprowadzenie cesarskiego cięcia jest konieczne w przypadku, m.in. wystąpienia: zaburzeń matczyno-płodowych, pęknięcia macicy, wypadnięcia pępowiny, przedwczesnego odklejenia się łożyska, braku postępu porodu.
Dysproporcja matczyno-płodowa
Dysproporcja matczyno-płodowa jest powikłaniem ciąży, które oznacza niedopasowanie rozmiarów miednicy matki i głowy płodu. Głowa płodu jest proporcjonalnie zbyt duża lub miednica matki jest zbyt mała, aby umożliwić dziecku przedostanie się przez otwór miednicy do kanału rodnego. Wystąpienie dysproporcji matczyno-płodowej może prowadzić do przedłużonego porodu. Powoduje ponadto realne zagrożenie dla płodu, w postaci niedotlenienia, a nawet śmierci w trakcie porodu. Jedynie szybka decyzja lekarza o cięciu cesarskim może uratować życie, zarówno dziecka, jak i matki. Długotrwały poród może spowodować liczne obrażenia okołoporodowe. Między innymi może prowadzić do encefalopatii niedotlenieniowo-niedokrwiennej oraz porażenia mózgowego.
Krwotok porodowy
Podczas ciąży i porodu zazwyczaj nie dochodzi do krwawienia z macicy. Jednak w pewnych okolicznościach macica może rozerwać się, czy pęknąć, co stanowi zagrożenie dla matki i dziecka. Pęknięcie macicy często prowadzi do ciężkiego krwawienia. Dochodzi do tzw. krwotoku porodowego.
Pęknięcie macicy zwykle ma miejsce u rodzących, które pomimo przeprowadzanego podczas poprzedniej ciąży cięcia cesarskiego, decydują się na poród naturalny (VBAC). Wówczas, blizny po przebytym porodzie operacyjnym rozrywają się w czasie porodu siłami natury.
KTG – monitorowanie płodu
Jedną z najważniejszych kwestii dla kobiety, położnych oraz lekarzy położników podczas porodu jest pytanie: czy z dzieckiem wszystko w porządku?
Monitorowanie kardiotokograficzne (KTG) jest metodą śródporodowej oceny dobrostanu płodu, która oznacza monitorowanie czynności serca płodu. Monitorowanie prowadzi się w sposób okresowy lub ciągły. Badanie KTG pozwala na wykrywanie niedotlenienia płodu i zapobieganie jego następstwom. Prawidłowy zapis KTG jest wiarygodnym potwierdzeniem dobrostanu płodu. Kluczem do sukcesu jest prawidłowa interpretacja wyników badania i w razie konieczności wdrożenie właściwego postępowania przez personel medyczny. Działania te mają na celu uniknięcie: złego stanu urodzeniowego dziecka lub niepotrzebnych interwencji chirurgicznych.
Błędy w podaniu oksytocyny – indukcja porodu i urazy okołoporodowe
Oksytocyna jest hormonem wytwarzanym przez organizm podczas porodu, w celu wywołania silnych, długotrwałych i częstych skurczów macicy. W sytuacji, gdy organizm ciężarnej produkuje zbyt małą ilość tego hormonu, lekarz prowadzący poród może zadecydować o podawaniu w infuzji dożylnej oksytocynę syntetyczną. Dzięku podaniu oksytocyny można przyspieszyć poród lub skrócić czas pomiędzy poszczególnymi skurczami.
Nadużywanie oksytocyny stanowi zagrożenie dla zdrowia dziecka, gdyż zaburza prawidłowe skurcze macicy. Macica musi się kurczyć i rozkurczać w określonym rytmie, aby odpowiednio przepuszczać tlen do łożyska, a ostatecznie do dziecka. Jeśli skurcze są zbyt silne, zbyt długie lub występują zbyt często, łożysko nie ma czasu na uzupełnienie zapasów tlenu. Nieodpowiednie dawkowanie oksytocyny przez lekarzy naraża dziecko na ryzyko urazów związanych z niedotlenieniem, takich jak niedotlenienie mózgu (encefalopatia niedotlenieniowo-niedokrwienna) lub asfiksja porodowa. Efekty działania oksytocyny są nieprzewidywalne i wysoce zmienne. Jedna dawka może nie wywoływać żadnego efektu u jednej osoby, albo też spowoduje hiperstymulację macicy u innej (skurcze macicy występują częściej).
Dystocja barkowa
Dystocja barkowa to powikłanie porodu, wymagające zastosowania dodatkowych manewrów położniczych, po niepowodzeniu wydobycia zaklinowanych barków noworodka. Najczęściej, ramię dziecka utyka za kością miednicową matki. Dystocja barkowa jest przyczyną urazów splotu ramiennego i porażenia Erba. Podczas uwalniania zaklinowanych barków, nerwy w szyi i barku dziecka nadmiernie się rozciągają lub zrywają. Prowadzi to do osłabienia lub porażenia splotu ramiennego. Urazy powstałe w trakcie porodu mogą z czasem ustąpić. Zdarza się też, że niedowład uszkodzonego ramienia jest trwały i nieuleczalny. Do powstania obrażeń dochodzi najczęściej, gdy lekarz podczas porodu używa nadmiernej siły pociągając za głowę dziecka, w celu wydobycia noworodka z kanału rodnego matki.
Poród kleszczowy i próżnociąg
Istnieją dwa przyrządy położnicze, które są stosowane podczas porodu, czyli: kleszcze i próżnociąg (vacuum).
- kleszcze położnicze przypominają większe szczypce do sałaty. Są one umieszczane po obu stronach głowy dziecka, w pobliżu uszu i policzków. Wraz z wystąpieniem skurczy, lekarz kieruje główkę dziecka w dół, w stronę kanału rodnego.
- próżnociąg (vacuum) wykorzystuje mały kubeczek, który jest przytwierdzany do głowy dziecka. Rurka przymocowana do kubeczka jest połączona z próżnociągiem, który produkuje ciśnienie zasysające. W trakcie skurczów, lekarz wyciąga lub delikatnie obraca głowę dziecka w kierunku wyjścia,. Próżnociąg zaś zasysa powietrze wyciągając w ten sposób główkę dziecka z kanału rodnego.
Jeśli przyrządy położnicze są używane prawidłowo, mogą przyspieszyć przyjście na świat dziecka. Jeśli nie, mogą spowodować trwałe urazy poporodowe.